Divrigili Halk Ozanı Aşık Kemteri

Can doslar bütün şiirlerimin bir hikayesi var
yavaş yavaş bütün şiirlerimin öyküsünü ayrı ayrı yazarak şiirlermi neden ve niçinleri açıklıycam Bekleyiniz.saygılarımla Aşık KEMTERİ

DEŞME  BARİ

Yarama merhem olmazssın
Mezarımı eşme  benim
Derdim  çoktur bilemezsin
Yaralarım deşme benim

Taa mazide kaldı adın
Kalmadı ey ömür tadın
Çaglayanlar oldu yadın
Bir kurmuş çeşme benim

Yaşamadım güvenç ile
Gülemedim sevinç ile
Yolum gidiyor meçhule
Yär peşime düşme benim

Kemteriye çile vurgun
Bazan çaglar bazan durgun
Beden çöktü beyin yorgun
Bu halime şaşma benim

SUÇ  NERDE

Bir gerçegi yeni yeni anladım
Ne kaderde nede felekteymiş suç
Çok aradım dertsiz insan bulmadım
Kalburu geçince  elekteymiş suç

Elin ettiginden çok duydum utanç
Susuz gölde boşa çok attım kulaç
Kimler etti bizi yad ele muhtaç
Bostnı çigneme kelekteymiş suç

Yaşamın yükünü taşıyamadım
Aykla sırtımı kaşıyamadım
Dünyaya geleli yaşayamadım
Alın yazım deyil melekteymiş suç

Kemterinin gözü kaldı neşede
Bazan teselliyi arar şişede
Bilmemki nedendir kaldım köşede
Yalvardım yakardım dilekteymiş suç


GİDERİM


Davacıyım yıkılası dünyadan
Sovanı bal diye yutmuş giderim
Bir gün ismim silinecek künyeden Ben
kendime bir yol tutmuş giderim.

Acıları yüreyimde duyunca
Düşündüm nedendir ömür boyunca
Bir gün baba diyemedim doyunca
Onuda topraga katmış giderm

Bense bu dünyayı bir hoş görmüşüm
Dünya fani imiş boşa kanmışım
Kanadım kırılmış çölde kalmışım
Bir derin ummana batmış giderim

Kemteri beynimi boşa yormadım
Bir çok şeyin nedenini sormadım
   Ben bu memlekete mekan kurmadım 
Yurdumu yuvamı satmış giderim


ŞEYH  ZÜBEYR

Şeyh zübeyir kefil bana
Şahidimdir sorun ona
Haram lokma için yana
Yattımmı ben şeyh zübeyr ?

Kızmadım hiç el dinine
Doslugumuz var seninle
Ortalığı bir birine
Kattımmı ben şeyh zübeyr ?

Hak sahibi sultandır
Bunu bilen has insandır
Satılmayan tek vijdandır
Sattımmı ben şeyh zübeyr ?

Kemteri böyle diyorsam
Kul hakkını yemiyorsam
Başım alıp gidiyorsam
Battımı ben şeyh zübeyr


ZOR BUNDAN SONRA

Pare pare olmuş yanık yüreyim
Dayanıp direnmek zor bundan sonra
Yaslara bürünmüş kasabam köyüm
Açılan yarayı sar bundan sonra

Akın akın yaban ele göç oldu
Bunca emek bunca çaba hiç oldu
Oturduk kabahat kalktık suç oldu
Koca dünya bize dar bundan sonra

Kemteriyim yüreyimi dağladım
Hislerime zincir vurdum bağladım
Halimize baka baka ağladım
Zalım felek bize yar bundan sonra

SİNSİ KEDİLER

Yaralarım yeni yeni sagaldı
Unut geçenleri unut dediler
İki yüzlü insan oglu çogaldı
Herkes ettigini bulur dediler

Hayat bizi her düşüşde kaldırdı
Bal diyerek zehirlere bandırdı
Nice soyu bozuk bizi kandırdı
Sizi gidi sizi sinsi kediler

Kimi geldi boyun büktü ağladı
Günden güne bize borcu çoğaldı
Sonra herkes bir tarafa dağıldı
Helal etmem hakkımızı yediler

Kapadım artık ben bu defteri
Taşırım beraber ğammı kederi
Kemteriyi yıkmak idi dertleri
En sonunda bu murada erdiler

 ÇİGNEDİLER  YÜZÜMÜ

Çile ile hamur gibi yogruldum
Arkamızdan çok kafasız denildi
Ayakkabı alamadım yoksuldum
Yalın ayak tabanlarım delindi

Ben giymedim onu bunu giydirdim
Yalancıya yaşa var ol dedirdim
Varlıgımı sahtakara yedirdim
Sanki benim kıymetimmi bilindi

Yere koydum çignediler yüzümü
İnsanlığa adamışım özümü
Borçtan.harçtan.açamadım gözümü
Sırtımdaki yırtık ceket elindi 

Felek bizi çenberinden atlattı
Yas günümü bayram dedi kutlattı
Kime inandıysam beni aldattı
Şu bizim garip kemteri dellendi  (delirdi)

UTANMA

Yşamanın ince ince yolu var
Her canlının kanadı var kolu var
Bu dünyanın bin bir türlü halı var
Yık hatırım kır gönlümü utanma

Dogru yolda yürüyenler yorulmaz
Aceleyle hiçbir yere varılmaz
Cahilin sözüne kämil darılmaz
Yık hatırım kır gönlümü utanma

Ne kadar anlattsam sözden almazsın
Ölümüsün canlımısın bilmezsin
Kulu ol zalımın belki ölmezsin
Yık hatırım kır gönlümü utanma

Kemterinin artık yoktur hevesi
Kendi gibi bilir idi herkesi
Senelerdir şu başımın belası
Yık hatırım kır gönlümü utanma

BEYENDİNMİ  ?

Beyendinmi zalım felek oyunun
Kemteri çileyi çekti çekiyor
Küçük yavrularım eyer boynunu
Bu kötü yaşamdan bıktı bıkıyor

Dertlerim içimde hep çıkın çıkın
Çileli ufugum aglama sakın
Analı babalı öksüze bakın
Öksüzler boynunu büktü büküyor

Kıvır kıvır mehtabımın saçları    
Sineme damlıyor ılık yaşları
Çalarım bagrıma kara taşları
Bu taşlar beni yıktı yıkıyor

İşte gidiyorum felek sen otur
Kemteri dedigin kul oglu kuldur
Mevlam kara günlerimi tez bitir
Bu kulun yolundan çıktı çıkıyor